Ο Δήμαρχος Αποκορώνου, Χαράλαμπος Κουκιανάκης, συμμετείχε ως ομιλητής σε ημερίδα που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 06 Μαΐου 2017 στο ξενοδοχείο Τιτάνια στην Αθήνα με διοργανωτές την ΚΕΔΕ, την ένωση εισαγγελέων Ελλάδας και την πανελλήνια φιλοζωική και περιβαλλοντική ομοσπονδία.
Θέμα την ημερίδας ήταν “Για μια Ελλάδα χωρίς αδέσποτα. Χαράσσουμε και απαιτούμε εθνική πολιτική και σχεδιασμό για τα ζώα”.
Μεταξύ των άλλων ο Δήμαρχος Αποκορώνου στην ομιλία του επικεντρώθηκε στο θέμα “Δημοτικό Κυνοκομείο ή Δημοτικό Κτηνιατρείο”, λέγοντας τα κάτωθι:
Σήμερα θα ήθελα να επικεντρωθώ στο ζήτημα του δημοτικού κυνοκομείου και να μεταφέρω την ιδιότυπη εμπειρία μας πάνω στο θέμα αυτό.
Ο Δήμος μας κι εγώ προσωπικά τασσόμαστε κατά της λειτουργίας ενός δημοτικού κυνοκομείου και θα εξηγήσω τους λόγους παρακάτω γι’ αυτό και διαθέτουμε, από άποψη, τέτοιο χώρο, γιατί πιστεύουμε ότι δημοτικά ή ιδιωτικά (παράνομα κυνοκομεία) καταλήγουν σε κολαστήρια, σε αποθήκες ζώων.
Όμως, εν τοις πράγμασι ο δήμος μας αναγκάζεται να διαχειρίζεται ένα ιδιωτικό κυνοκομείο, που λειτουργούσε στην περιοχή μας και του οποίου η διαχείριση με εισαγγελική διάταξη μετά από πρότασή μας, που είχε την έγκριση των όλων φιλοζωικών συλλόγων του νομού, ανατέθηκε στο δήμο μας.
Τα έξοδα σίτισης, καθαριότητας, μισθών των εργατών που φροντίζουν το κυνοκομείο, τα φάρμακα, η μεταφορά τους στον κτηνίατρο. Τα σκεύη τροφής και νερού, τα κατάλληλα καταλύματα, η στείρωση, τα εμβόλια, η σήμανση και καταγραφή, τα έξοδα υιοθεσίας και τόσα άλλα δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα επιβάρυναν τον δήμο μας τόσο πολύ ενώ στην πραγματικότητα το αντίκρισμα είναι μηδαμινό, αφού τα αδέσποτα είναι και πάλι τόσα πολλά.
Ένα κόστος δυσβάστακτο για το δήμο μας και μάλιστα σε περιόδους οικονομικής κρίσης.
Η απόφαση του δήμου μας είναι να κλείσει το κυνοκομείο αυτό, όταν υιοθετηθεί και το τελευταίο σκυλί και προς αυτή την κατεύθυνση εργαζόμαστε.
Τα δε χιλιάδες ευρώ το μήνα που απαιτούνται για τη συντήρησή του θα διατεθούν σε δράσεις που θα ωφελήσουν και τα ζώα και την τοπική κοινωνία.
Δράσεις για πολλαπλές ενημερώσεις των δημοτών μας, δράσεις στα σχολεία, σίτιση των αδέσποτων του δήμου μας, για την εν γένει φροντίδα τους,δράσεις ώστε να σταματήσουν οι συμπολίτες μας να εγκαταλείπουν τα κατοικίδια τους.
Διότι ο δήμος μας πιστεύει ακράδαντα ότι τα δημοτικά κυνοκομεία δεν αποτελούν καμία λύση για τους παρακάτω λόγους:
- Οι θέσεις είναι περιορισμένες και όσα σκυλιά κι αν στοιβάξεις εκεί τα αδέσποτα στις πόλεις και τα χωριά μας πάλι θα είναι πολλά
- Η νομοθεσία μας απαγορεύει τον νόμιμο εγκλεισμό των ζώων και συμφωνώ προσωπικά σ’ αυτό γιατί τίποτα σπουδαιότερο για όλα τα πλάσματα από την ελευθερία τους
- Το κόστος συντήρησης και μάλιστα χωρίς αντίκρισμα, όπως προανέφερα, είναι πολύ υψηλό, με αποτέλεσμα να γίνονται περικοπές με πολύ κακά αποτελέσματα για τα ίδια τα ζώα
- Η εμπειρία μας αυτούς τους μήνες που διαχειριζόμαστε το ιδιωτικό κυνοκομείο είναι ότι τα ζώα μέσα σ’ αυτό είναι φοβικά μελαγχολικά και η υιοθεσία τους στη συνέχεια γίνεται πιο δύσκολη σε αντίθεση με τα φροντισμένα αδέσποτα που εύκολα προσαρμόζονται, είναι φιλικά, δοτικά και χαρούμενα
- Γνωρίζω από συζητήσεις με άλλους δημάρχους για το θέμα αυτό, που έχουν κυνοκομεία, ότι τα αδέσποτα έξω αυξάνονται συνέχεια, αφού συνέχεια και κάθε μέρα εγκαταλείπονται νέα και η ύπαρξη του κυνοκομείου ουδόλως μειώνει το πρόβλημα
- Μέσα στο κυνοκομείο δεν μπορούν να μπουν κουτάβια ανεμβολίαστα, ο χρόνος επιβίωσης τους είναι πολύ μικρός αφού λόγω του κόστους οι απολυμάνσεις δεν είναι τακτικές κι έτσι οι ασθένειες δεν τα αφήνουν να επιβιώσουν. Οπότε, κουτάβια δεν μπορούμε να τοποθετήσουμε σε αυτά, αν θέλουμε να είμαστε σωστοί και υπεύθυνοι σαν δήμαρχοι πρώτοι πρέπει να δίνουμε το παράδειγμα της σωστής αντιμετώπισης των ζώων.
Για τους λόγους αυτούς ο δήμος μας κάνει χρήση της σχετικής υπουργικής απόφασης, έχει παραχωρήσει ένα χώρο κατάλληλα διαμορφωμένο, όπου με τη βοήθεια εθελοντών κτηνιάτρων και με ελάχιστο κόστος, στειρώνονται τα αδέσποτα μας και υγιή, εμβολιασμένα και αποπαρασιτωμένα τοποθετούνται ξανά στις γειτονιές, όπου βρισκόντουσαν.
Ο δήμος μας έχει τοποθετήσει ταΐστρες και ποτίστρες, που καθημερινά από εργάτη του Δήμου, συμπληρώνονται με τροφή και νερό.
Στόχος μας βέβαια είναι να αποκτήσουμε μια δημοτική κτηνιατρική κλινική, όπου θα στειρώνονται συνέχεια τα αδέσποτα ζώα αλλά και δεσποζόμενα αναξιοπαθούντων πολιτών μας, ΑΜΕΑ, κλπ, όπως η νομοθεσία μας επιτρέπει.
Παράλληλα, στα σχολεία μας γίνονται παρουσιάσεις του εκπαιδευτικού προγράμματος της ομοσπονδίας που μαζί με την ενημέρωση και την στείρωση είναι ο μόνος τρόπος να περιορίσουμε πραγματικά την δημιουργία νέων αδέσποτων.
Ταυτόχρονα, συνεργαζόμαστε με το τοπικό μας Αστυνομικό Τμήμα, που έχει ενημερωθεί διεξοδικά από την Φιλοζωική Ομοσπονδία πάνω στην υιοθεσία για τα ζώα, ώστε και οι συνθήκες που ζουν τα ιδιόκτητα ζώα να βελτιωθούν και τα κατοικίδια να μην εγκαταλείπονται.
Θα ήθελα να κλείσω αυτή τη σύντομη τοποθέτησή μου λέγοντας πόσο σημαντικό είναι για τη διαχείριση των αδέσποτων να ορίζονται Αντιδήμαρχοι, που δεν θα αναλαμβάνουν ένα ακόμη καθήκον, που πολλές φορές δεν το θέλουν, αλλά που θα κάνουν πράξη αυτό που συνηθίζουμε να λέμε, ότι η αντιμετώπιση των ζώων είναι στοιχείο πολιτισμού για μια Χώρα.
Τέλος, να προτείνω και να απευθυνθώ στον πρόεδρο μας τον κ. Πατούλη, αρμοδιότητα της διαχείρισης των ζώων είναι περισσότερο θέμα πολιτισμού και όχι καθαριότητας και καταλήγοντας λέω “Δείκτης πολιτισμού ενός τόπου είναι η συμπεριφορά που επιδεικνύουμε όλοι εμείς απέναντι στα ζώα”.
